top of page

Ciekawostki

Rabka-Zdrój, jako jedyne miasto na świecie, nosi tytuł „Miasto Dzieci Świata”.

Rabka-Zdrój  (Polska), Frome (Wielka Brytania), Murrhardt (Niemcy)

i Chateau-Gontier (Francja) to miasta partnerskie.

W Rabce-Zdroju znajduje się jedyna w Małopolsce Tężnia Solankowa.

Park Zdrojowy zajmuje imponującą powierzchnię ok. 30 ha.

W centrum Parku Zdrojowego znajduje się pomnik Jana Pawła II – Turysty.

Pomnik Świętego Mikołaja w Rabce-Zdroju przestawia osobę biskupa z Miry

w Azji Mniejszej.

W Rabce-Zdroju, na zboczu Polczakówki, stoi jedyna w tej okolicy wieża widokowa.

W Rabkolandzie znajdują się jedyne na świecie Muzeum Orderu Uśmiechu.

W Rabkolandzie można odwiedzić Odwrócony Dom.

 

 

 

 

 

W Rabce-Zdroju, w Rabkolandzie, odbywają się mistrzostwa, które mają miejsce tylko tutaj: w dmuchaniu balona z gumy do żucia, w dojeniu sztucznej krowy,

w jeździe na muszlach klozetowych.

W Rabce-Zdroju nadal stoją zabytkowe wille, dzięki którym można poznać przedwojenne budownictwo uzdrowiskowe.

W Kościele Świętego Krzyża na Piątkowej Górze, w każdą niedzielę, po mszy świętej, na życzenie kierowców, poświęca się pojazdy.

Ok. 250 m od Kościoła Świętego Krzyża na Piątkowej Górze znajduje się źródełko zwane Pocieszna Woda.

„Święto Zwyków Wielkanocnych” to jedyna tego typu impreza w Polsce,

odbywająca się corocznie w Rabce-Zdroju.

Muzeum im. W. Orkana w Rabce-Zdroju rokrocznie organizuje jeden z najstarszych konkursów plam wielkanocnych w Polsce.

W Rabce-Zdroju, na obrzeżu Parku Zdrojowego, w niewielkiej murowano-drewnianej budce znajdują się nowoczesne urządzenia meteorologiczne – można tu zawsze sprawdzić aktualne i prognozowane warunki pogodowe.

Podczas II wojny światowej, w budynku „Tereska” znajdowała się szkoła dla oficerów niemieckich „Schule der Sicherheitspolizei und Sicherheitsdienst im Generalgouvernement”.

Przed wybuchem II wojny światowej, w Rabce mieszkało ok. 7 tysięcy osób, z czego ponad 450 osób stanowili Żydzi.

Budynek, w którym znajdowała się w okresie wojennym łaźnia żydowska, nadal stoi – nieopodal rabczańskiego rynku.

 
Zobacz film
o Rabce >>

Rabka 

Rabka Zdrój uzdrowisko 
Zapraszamy do Rabki-Zdroju!
Rabka uzdrowisko
Wody lecznicze

Rabka-Zdrój to znane w Polsce uzdrowisko dla dzieci i dorosłych, którego bogactwem są zasoby wód mineralnych, korzystny mikroklimat i walory krajobrazowo-turystyczne. Miejscowość oferuje doskonałe warunki do leczenia uzdrowiskowego i wypoczynku, a także piękne górskie krajobrazy i tereny umożliwiające aktywne spędzanie czasu wolnego, tak latem jak i zimą. Dodatkowym atutem miasta jest bogata oferta kulturalna przeznaczona zarówno dla dzieci i młodzieży, jak i dla dorosłych. Można u nas poznać świat barwnych góralskich zwyczajów oraz oryginalnych tradycji rzemieślniczych.

Mamy nadzieję, iż informacje zamieszczone na tej stronie przybliżą Państwu historię, zabytki i dorobek regionalny Rabki-Zdroju, wskażą na miejsca warte odwiedzenia oraz pomogą w zaplanowaniu pobytu w naszej pięknej miejscowości.

Rabka-Zdrój położona jest w województwie małopolskim, powiecie nowotarskim, u zbiegu dwóch ważnych szlaków komunikacyjnych z Krakowa do Zakopanego i z Bielska-Białej do Nowego Sącza. Obszar gminy ma powierzchnię 69 km2, a w jej skład wchodzi miasto uzdrowiskowe Rabka-Zdrój oraz trzy sołectwa: Chabówka, Rdzawka i Ponice.

Miejscowość położona jest w malowniczej kotlinie, którą tworzą wpadające do rzeki Raby potoki Poniczanka i Słonka, u podnóża Gorców i Beskidu Wyspowego, na wysokości 500-600 m n. p. m.

Bogactwami naturalnym Rabki-Zdroju są solanki, które wykorzystuje się w kuracjach pitnych, kąpielowych i wziewnych. W Parku Zdrojowym, w pobliżu źródła „Helena” funkcjonuje - jedyna w Małopolsce - ogólnodostępna tężnia solankowa, a także pijalnia wód mineralnych.

Rabka-Zdrój oferuje szeroką gamę zabiegów i porad specjalistycznych. Do dyspozycji kuracjuszy oddane są liczne sanatoria i szpitale uzdrowiskowe. Uzdrowisko specjalizuje się w leczeniu chorób układu oddechowego i krążenia, alergii, schorzeń reumatycznych i nerwic.

Sercem uzdrowiska jest zrewitalizowany w ostatnich latach Park Zdrojowy. Park został podzielony na dwie części: strefę słońca i cienia. Strefa słońca pełni funkcję spacerowo-reprezentacyjno-wypoczynkowe, natomiast strefa cienia ma charakter spacerowo-refleksyjny i nawiązuję do atmosfery parku angielskiego.

Park to doskonałe miejsce relaksu zarówno dla kuracjuszy i turystów, jak i mieszkańców miasta. Przez cały rok zaprasza spacerowiczów - wiosną i latem jest oazą zieleni, jesienią cieszy oko barwami liści, a zimą - przysypany białym puchem tworzy bajkowy krajobraz. Prócz pięknej przyrody park oferuje odwiedzającym zespół urządzeń sportowych na ścieżce zdrowia oraz place zabaw dla dzieci.

W Rabce-Zdroju obok głównej funkcji uzdrowiskowej szczególnie rozwija się turystyka. Atrakcyjne położenie u podnóża Gorców i Beskidu Wyspowego, sprawia że jest to doskonały punkt wyjścia na wycieczki górskie. Przez miasto i w jego okolicy przebiega wiele szlaków turystycznych. Oferta rekreacyjno - sportowa gminy obejmuje także szlaki Nordic Walking, skatepark oraz letni basen.

Rabka-Zdrój przyciąga również zimą. Kiedy przyroda zasypia i pokrywą się śniegiem, miejscowość przeistacza się w narciarski kurort. Na miłośników białego szaleństwa czekają doskonale przygotowane stoki do narciarstwa zjazdowego oraz trasy do narciarstwa biegowego. W centrum miasta zimową porą funkcjonuje lodowisko.

W 1996 roku w trakcie I Światowego Zlotu Kawalerów Orderu Uśmiechu, Kapituła Orderu Uśmiechu, UNESCO i Wojewoda Nowosądecki postanowili przyznać Rabce tytuł „Miasto Dzieci Świata”. W związku z tym co roku hucznie obchodzony jest tutaj Dzień Dziecka.

Na najmłodszych, i tych troszkę większych, czekają w Rabce-Zdroju liczne atrakcje. Zaprasza Rodzinny Park Rozrywki Rabkoland. Karuzele, gokarty, kolejka górska i koło młyńskie to tylko niektóre z atrakcji jakie czekają na odwiedzających Rabkoland. Na terenie Parku można również zwiedzić Muzeum Orderu Uśmiechu oraz Dom Rekordów i Osobliwości. Dzieci koniecznie powinny odwiedzić Teatr Lalek „Rabcio”, który zaprasza najmłodszych na pełne śmiechu przedstawienia.

Innym charakterystycznym elementem Rabki-Zdroju jest folklor i góralskie tradycje. W gminie działa kilka zespołów regionalnych, których repertuar obejmuje taniec, śpiew i muzykę góralską.

        

Osławioną atrakcją miasta są warsztaty garncarstwa, rzeźbiarstwa, bibułkarstwa i malowania na szkle. Interesującą ekspozycję można zobaczyć w rabczańskim Muzeum im. W. Orkana, a także w licznych galeriach sztuki ludowej.

Historia Rabki bezpośrednio związana jest z występującymi tu źródłami solnymi i sięga XIII wieku, kiedy klasztor Cystersów ze Szczyrzyca otrzymał upoważnienie od wojewody krakowskiego, Teodora Gryfity, do prowadzenia akcji osadniczej i wykorzystywania soli na potrzeby klasztoru. Nazwa miejscowości została wymieniona po raz pierwszy w dokumencie Bolesława Wstydliwego z 1254 roku, potwierdzającym posiadanie tych terenów przez Cystersów. Jan Długosz, powołując się na ten dokument użył wyrażenia „Sal in Rabka”.

Pierwsza lokacja Rabki miała miejsce w 1364 roku, kiedy to Kazimierz Wielki nadał Mikołajowi z Ujścia przywilej na osadzenie kolonistów miedzy rzekami Rabą, Słonką, Łętownią i Kasinką. Kolejnej lokacji Rabki na prawie magdeburskim dokonano w roku 1446. Gdy Rabkę przejęli Jordanowie z Zakliczyna, kasztelan krakowski, Wawrzyniec Spytek Jordan, ufundował rabczańską parafię (1557 r.) i pierwszy kościół, który wybudowano w 1565 roku. Z niewyjaśnionych przyczyn uległ on zniszczeniu pod koniec XVI wieku. Na jego miejscu w latach 1600-1606 wzniesiono nowy, drewniany kościół pw. św. Marii Magdaleny, który istnieje do dziś.

W drugiej połowie XVI wieku wzrosło zainteresowanie rabczańskimi solankami, które cieszyły się opinią uzdrawiających. Przypuszczano, że na tych terenach mogą występować także bogate pokłady soli. W 1568 r. Jerzy Grossman uzyskał od króla Zygmunta Augusta zezwolenie na poszukiwanie i kopanie soli. Próby górniczego pozyskiwania soli nie udały się i prace zostały przerwane. 

Po rozbiorach Rabka przeszła pod panowanie austriackie. W 1818 r. zaborca, w trosce o monopol państwowy na wydobywanie soli, zabronił czerpania wód solankowych i nakazał ich zasypanie.

W pierwszej połowie XIX wieku dobra rabczańskie nabył Józef Wieniawa Zubrzycki, którego syn, Julian Zubrzycki, stał się twórcą uzdrowiska w Rabce. Ważną datą w rozwoju uzdrowiska jest rok 1858, kiedy to Komisja Balneologiczna Towarzystwa Naukowego Krakowskiego przeprowadziła pierwszą analizę chemiczną solanek. Stwierdzono, iż rabczańskie solanki zawierają m.in. jod i brom, o stężeniu które stawia je na czołowym miejscu w Europie. Wyniki badań skłoniły Komisję do wystąpienia do władz austriackich z wnioskiem o otwarcie zakładu kąpielowego. W roku 1860 zgodę na urządzenie uzdrowiska otrzymał dziedzic Rabki, Julian Zubrzycki, a rok później oczyszczono zasypane źródła: „Maria”, „Rafaela”, „Krakus”, „Kazimierz”, „Helena” oraz rozpoczęto budowę tzw. Łazienek. W 1864 roku oficjalnie otwarto uzdrowisko. W tym okresie wytyczone zostały zasadnicze osie założenia zdrojowego oraz utworzono park. Centrum uzdrowiska zlokalizowano w sąsiedztwie eksploatowanych wówczas źródeł. Największą budowlą był Dom Zdrojowy, a głównym punktem zdroju kryty deptak usytuowany równolegle do „Łazienek”.  W 1889 Julian Zebrzydowski przekazał parcelę pod budowę kolonii dla dzieci skrofulicznych, co zapoczątkowało specjalizację Rabki jako uzdrowiska dziecięcego.

Następna faza rozwoju uzdrowiska łączy się z nabyciem tych ziem przez rodzinę Kadenów w 1895 roku. Uzdrowisko szybko się rozwijało. W pierwszych latach XX w. i okresie międzywojennym Rabka zyskała sławę międzynarodową jako uzdrowisko dziecięce, świadczy o tym m.in. liczba kuracjuszy: 1914 rok - 6 729 osób, 1934 rok - 20 339 osób, 1938 rok - 27 452 osoby, 1939 rok – 30 153 osoby.

W latach drugiej wojny światowej uzdrowisko w Rabce było nieczynne - źródła zostały zanieczyszczone, aparatura zniszczona lub wywieziona do Niemiec. W pensjonatach przebywali ranni żołnierze niemieccy, a na koloniach i kwarantannach przebywały dzieci oficerów niemieckich. Zorganizowano tu także siedziby organizacji paramilitarnych m.in. siedziba NSDAP i szkoły policyjnej. Okupant przystąpił do eksterminacji ludności żydowskiej, stanowiącej w Rabce i okolicach duży procent społeczeństwa. Mieszkańcy Rabki prowadzili walkę partyzancką, organizowali tajne nauczanie. Niestety wycofujące się wojska niemieckie zniszczyły uzdrowisko – spalono zakład przyrodoleczniczy. Wyzwolenie przyniosły Rabce dopiero wojska radzieckie w dniu 28 stycznia 1945 roku.

Zniszczone po wojnie uzdrowisko zostało odebrane rodzinie Kadenów-Wieczorkowskich i przejęte na własność Skarbu Państwa.

W Polsce wycieńczonej wojną poważnym problemem stało się zwiększenie zachorowalności na gruźlicę zwłaszcza wśród dzieci. Rabka ze swoim klimatem zajęła więc miejsce centralnego ośrodka leczenia gruźlicy. Działalność w tym zakresie prowadziło szereg sanatoriów. Wzrastające zapotrzebowanie na miejsca dla dzieci chorych na gruźlicę sprawiło, że do Rabki przybył doktor F. Litwin – Minister Zdrowia. Podjęto rozmowy na temat utworzenia tutaj dużego ośrodka leczenia gruźlicy, które zakończyły się sukcesem w 1946 r.  W roku kolejnym otwarto pierwsze sanatorium obserwacyjne.

Mając na uwadze dynamiczny rozwój oraz podejmowanie kolejnych działań, które przyczyniały się do rozkwitu miejscowości, w dniu 21 września 1953 roku nadano Rabce prawa miejskie, a następnie z dniem 1 stycznia 1967 r. przyznano jej status uzdrowiska.

W roku 1977,  zgodnie z projektem rabczańskiego artysty – Jerzego Koleckiego, przyjęty został herb Rabki. Przedstawia on połowę słońca i połowę uśmiechniętej twarzy dziecka, co jest nawiązaniem do charakteru Rabki i jej misji. Wieloletnia praca z dziećmi i na ich rzecz została zauważona i doceniona. W dniu 1 czerwca 1996 roku, w trakcie I Światowego Zlotu Kawalerów Orderu Uśmiechu, Rabka otrzymała nadany przez Kapitułę Orderu Uśmiechu, UNESCO i Wojewodę Nowosądeckiego, tytuł „Miasto Dzieci Świata”.

W 1999 roku nazwa „Rabka” została zmieniona na „Rabka – Zdrój”, która szczególnie podkreśla uzdrowiskowy charakter miejscowości.

Rabka Zdrój historia 
 

Rabka 

Informacje o rabczańskich solankach odnaleźć można już w XIII wiecznych dokumentach. O dawnej eksploatacji słonych wód świadczą również zachowane do dziś nazwy miejscowe: osiedle Słone i potok Słonka. Miejscowa ludność od stuleci wykorzystywała słone wody na własne potrzeby. Z czasem zaczęto interesować się solankami pod kątem ich właściwości leczniczych.

Pierwsza drukowana wzmianka o zdrowotnych cechach rabczańskich solanek pochodzi z 1721 roku. Jednak dopiero w 1858 roku wykonano pierwszą analizę chemiczną tych wód. Uzyskane wyniki były sensacyjne – rabczańskie źródła okazały się jednymi z najsilniejszych solanek jodowo-bromowych w Europie. Dzięki inicjatywie profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego Józefa Dietla w 1864 uruchomiono uzdrowisko. Ówczesny dziedzic Rabki Julian Zubrzycki otworzył w Rabce pierwsze łazienki i pijalnie wód.

   Dawna pijalnia

 

 

 

 

 

 

Rabka już pod koniec XIX stulecia zyskała renomę uzdrowiska dziecięcego. Z inicjatywy doktora Macieja Leona Jakubowskiego w 1887 roku otwarto tu pierwszy na ziemiach polskich, a trzeci w Europie Zakład Leczenia Dzieci Skrofulicznych, czyli chorych na gruźlicę.

W okresie międzywojennym Rabka zyskała sławę międzynarodową. W latach powojennych uzdrowisko było także ważnym ośrodkiem leczenia gruźlicy.

Oferta uzdrowiskowa

Uzdrowisko Rabka-Zdrój położone jest w rejonie bioklimatycznym VI „podgórskim i górskim”, odznaczającym się dużym zróżnicowaniem warunków bioklimatycznych, o typie umiarkowanym i silnie bodźcowym.

Klimat Rabki cechuje korzystny stopień nasłonecznienia i niewielką ilość odpadów, a położenie w górskiej kotlinie zapewnia osłonę od silnych wiatrów. Dobre warunki solarne, brak nadmiernych upałów i ostrych mrozów sprzyjają leczeniu klimatycznemu, które może być tu prowadzone przez cały rok.

Do bogactw naturalnych Rabki-Zdroju należą wody mineralne. Są to silne solanki chlorkowo-sodkowo-jodkowe, które stosuje się w kuracjach kąpielowych, pitnych i wziewnych.

Podstawowy profil leczenia rabczańskiego uzdrowiska to choroby układu oddechowego, krążenia, niedokrwistości, choroby alergiczne, astma oskrzelowa, skaza wysiękowa, reumatyzm, cukrzyca, choroby przemiany materii, miażdżyca i nerwice.

Wody lecznicze 

Rabka in english
Wirtualny
spacer >>
bottom of page